Chapter 216 - We are meant for each other

[Feibulous : SPG Content]

Hinila ni Lorenz si Cassandra sa isang motel na malapit sa Pop in Bar. 

Pagkasara pa lang ng pintuan, tinulak niya ang dalaga sa pader at agad na sinakop ang labi nito. Tinutulak siya nito nang una at pilit na kumakalas sa pagkakayakap niya. Ngunit ilang saglit lang, gumanti rin ito ng halik. 

"Sandra…" mahinang tawag niya sa pangalan ng babae bago nag-iwan ng maliliit na halik sa leeg nito. Naglandas ang kamay ni Lorenz sa binti ng dalaga para mai-angat ang palda nito.

Humigpit ang kapit ng dalaga sa leeg niya at narinig ang mahinang ungol mula dito. Inangat saglit ng binata ang mukha niya upang titigan sa mata ang dalaga. 

Cassandra's eyes are full of loneliness. Nakikita niya sa mata ng babae. 

"I'll punish you for making me crazy." sabi niya dito. 

Narinig na lang niya ang pagbukas ng bakal ng sinturon nito at naramdaman na lang ni Cassandra ang kamay ng binata na pumasok sa loob ng underwear niya, saka nito nilaro ang kanyang pagkababae. Napasinghap siya sa ginawa nito. She really missed him. 

"Lorenz…" bahagyang umawang ang labi niya dahil sa ginawa ng binata. Inikot siya nito paharap sa pader. 

"You made me crazy." namamaos na bulong ni Lorenz. Pinalo siya nito sa puwitan at kinagat ang tenga, saka niya na lang naramdaman ang pagpasok nito sa pagkababae niya mula sa likuran. 

"Ahhh!" 

Napapikit siya ng madiin. Dikit na dikit ang mukha ni Cassandra sa pader at napasinghap. 

"God knows how much I missed you" sabi nito na parang nagmamadali. inangat pa ng binata ang isang binti niya para mas malaya na makagalaw. 

Base sa kilos ng binata, halata na pinarurusahan siya nito. 

Si Lorenz lang talaga ang malayang nakakagawa ng ganito sa kanya. Ang patuloy na mawala ang lahat ng diwa niya at dalhin siya sa alapaap. 

Kailan nga ba huling ginawa ng binata ang ganito? Mag-iisang taon na. 

"Hahhh…" mahinang kumawala sa bibig ng dalaga. Hindi alam ni Cassandra kung pa'no kukuha ng suporta sa pader. 

Matapos ang ilang sandali, dinala siya nito sa harap ng kama at tinulak doon. 

Katulad ng mga nakaraan, iba pa rin ang epekto ng dalaga kay Lorenz. Tila isang ecstacy pill na nakakawala ng katinuan. He kissed her lips harder at may panggigil na hinawakan ang dibdib nito. Hindi na siya nag-aksaya pa na tanggalin ang kasuotan nila dahil hindi naman sila magtatagal. 

"My poison Ivy, do you know how much I care for you?" narinig ni Cassandra na tanong ng binata. 

Alam niya, alam ni Cassandra na importante siya dito. Hindi siya nito susundan sa iba't ibang lugar kung wala lang siya para dito. 

Gumanti ng yakap at halik si Cassandra kay Lorenz. Halos mamaga na ang labi nila pareho. Inikot siya ng binata paharap sa kama. Ilang saglit lang nang muli niyang maramdaman ang pagkalalaki nito. 

She held the bedsheet to get some support at nakagat ang labi para pigilin ang ungol.

Hindi niya alam kung gaano katagal bago nila narating nang sabay ang ligaya. 

Parang naupos na kandila na bigla na lang humiga ang binata sa tabi saka siya nito hinarap. Hinahabol nito ang paghinga at hinila siya payakap. 

"Mahal kita, Sandra" usal ng binata kasabay ng paghaplos ng pisngi ng dalaga. 

Masyado talaga siyang nasaktan nang bigla siya nitong iwan. Mahal niya si Cassandra at masyado siyang nag-alala dito nang bigla na lang itong maglaho na parang bula at walang bakas na iniwan sa Maynila. 

May namuong luha sa mata ng dalaga. Unang beses na may lalaki na handang sumunod sa kanya kahit saan pa siya magpunta. 

"I'm sorry, Lorenz. Gusto kong mag-sorry sa nagawa ko." patuloy itong umiyak. At niyakap ang sarili sa dibdib ng binata. 

"Hush…" sinuklay nito ang buhok niya. 

"Did you find your family?" tanong ni Lorenz. 

"No. Because they are already dead." malungkot na sagot nito. 

"... They are dead more than 10 years ago. Ang huling natandaan ko ay 'yung bago pa lumubog ang barko na sinasakyan namin kaya akala ko ay buhay pa sila. Nito lang nakabalik ang ala-ala ko." 

"...Sa cruise ship na lumubog namatay ang pamilya ko Lorenz at ako na lang ang survivor sa amin. Doon ako natagpuan ni Captain Yeo." mahabang paliwanag ni Cassandra. 

Natahimik si Lorenz. 

Narinig niya na kay Doc Mikko ang tungkol doon. Isang masamang pangyayari ang pilit na kinalimutan ni Cassandra kaya ito nawalan ng ala-ala. At babalik lang ang lahat kapag natanggap na ng isang tao ang tungkol sa bagay na kinatatakutan nito. 

"Sandra, maybe we are meant for each other. You don't have a family at ganoon din ako. We love each other and I am a hundred percent sure that I want to spend my lifetime with you." 

"I want to take care of you, Sandra…"